De 82e airborne divisie (82e ab)
De 82e Divisie is ontstaan in de Eerste Wereldoorlog. Het was een Infanterie Divisie die op 25 augustus 1917 was samengesteld in Camp Gordon. De manschappen waren afkomstig uit alle Amerikaanse staten, vandaar de dubbele A in het embleem: die letters staan voor All American. De divisie werd in 1917 naar Frankrijk gestuurd en nam deel aan gevechten in Lotharingen, de Meuse, de Argonne en aan de belangrijke Slag bij Saint-Mihiel in 1918. De 82e Infanterie Divisie is na terugkeer uit de strijd gedemobiliseerd op 27 mei 1919. Op 24 juni 1921 werd het een eenheid van het reserveleger.
Op 25 maart 1942 wordt de 82e Infanterie Divisie weer actief in Camp Claiborne in Louisiana onder bevel van majoor-generaal Omar N. Bradley. Op 15 augustus van hetzelfde jaar wordt het zelfs de eerste Amerikaanse luchtmobiele eenheid (82e Airborne Divisie) met aan het hoofd majoor-generaal Matthew B. Ridgway. In oktober 1942 installeert de nieuwe luchtmobiele eenheid zich in Fort Bragg in North Carolina. De mannen worden verder opgeleid en geformeerd rond de 504e en 505e PIR (Parachute Infantry Regiment) en het 325e GIR (Glider Infantry Regiment). De 82e Airborne Divisie krijgt zo een stevige ruggengraat.
In mei 1943 is de 82e AB de eerste en enige luchtmobiele eenheid die per boot zal aankomen in Casablanca, in Marokko, en die ingezet wordt aan het Tunesische front. In juli 1943, neemt de 82e AB deel aan de eerste luchtlandingen in de militaire geschiedenis van de Verenigde Staten, tijdens de aanval op Sicilië (Operatie Husky). Terug in Tunesië bereidt de 82e AB zich voor op een tweede militaire operatie. Deze gaat van start in september1943 in Italië (Operatie Avalanche). Op 1 oktober is het 505e PIR het eerste Infanterie Regiment dat Napels binnentrekt. In december 1943 wordt Kolonel James M. Gavin bevorderd tot brigadier-generaal en hij wordt ondercommandant van de 82e AB.
In januari 1944 blijven de regimenten van de 82e AB in Italië (504e PIR, 376e PFAB, 307e AEB) vooral om mee te doen aan de aanval op Anzio (Operatie Shingle). De rest van de divisie gaat terug naar Noord-Ierland. Half februari 1944 installeert de 82e AB zich in Nottingham in Engeland om in de nacht van 5 op 6 juni deel te kunnen nemen aan de Invasie van Normandië in Frankrijk (Operatie Neptune), in de aanloop naar Operatie Overlord. De 82e AB wordt versterkt met twee nieuwe regimenten, het 507e en het 508e PIR, het 504e blijft in Italië. Na 33 dagen strijd keert de 82e AB op 13 juli 1944 terug naar Engeland.
Generaal Gavin neemt het commando op zich van de 82e AB. Generaal Ridgway staat aan het hoofd van het XVIIIe Airborne Corps en wordt opperbevelhebber van de 17e, 82e en 101e AB.
Half september 1944, neemt de 82e AB deel aan de luchtaanval op Nederland (Operatie Market Garden). Na 56 dagen strijd worden de manschappen op 13 november afgelost door de Canadezen. De divisie installeert zich vlak bij Reims in Frankrijk als reserve-eenheid. In december 1944 storten de Duitsers zich nog voor één keer in een groot offensief in de Ardennen. Ze rukken op door Luxemburg en België.
In de nacht van 17 december 1944 gaat de 82e AB opnieuw op weg: ze trekken op naar de bossen in de Ardennen om de geallieerde strijdkrachten te helpen. Het zal de zwaarste en dodelijkste winter worden voor de 82e AB. Het regiment wordt afgelost op 19 februari 1945 en teruggestuurd naar Sissonne in Frankrijk.
Op 30 maart 1945, trekt de 82e AB op naar de regio Bonn en naar de oevers van de Rijn in Duitsland. Op 4 mei 1945 komt een patrouille in contact met de Russen en na de capitulatie van Duitsland bezet de 82e AB Berlijn. Daar krijgt de divisie ook zijn bijnaam: America’s Guard of Honor.
De 101e airborne divisie (101e ab)
De 101e Infanterie Divisie is ontstaan in 1918 maar heeft niet deelgenomen aan de Eerste Wereldoorlog. In juni 1921 bestond de 101e Infanterie Divisie voornamelijk uit dienstplichtige militairen voor het federale leger, het was een reserve-eenheid. De divisie wordt omgevormd tot 101e Airborne Divisie (101e AB) in augustus 1942 onder bevel van majoor-generaal William C. Lee in Camp Claiborne in Louisiana.
Aan het begin bestaat de nieuwe Airborne Divisie uit het 327e et 401e GIR (Glider Infantry Regiment) en het 502e PIR (Parachute Infantry Regiment). In de loop van 1942 worden twee nieuwe regimenten toegevoegd aan de 101e AB: het 501e en het 506e PIR.
In 1943, neemt de divisie deel aan zijn eerste grote militaire oefeningen in de Verenigde Staten. Daarna keren de mannen terug naar het legerkamp in Fort Bragg. Ze sluiten hun sprongtrainingen af in Fort Benning. Half augustus 1943, krijgt het 101e AB het bevel om naar Engeland te vertrekken. Op 5 februari 1944 verliest de 101e AB zijn eerste bevelhebber generaal Lee, die een hartaanval kreeg en op 14 maart 1944 vervangen wordt door brigadier-generaal Maxwell D. Taylor, voormalig artilleriecommandant van de 82e AB.
In Engeland gaat de 101e AB door met trainen en neemt deel aan drie grote militaire oefeningen aan de vooravond van de eerste echte operatie. Op 5 juni 1944 brengt generaal Eisenhower een bezoek aan de 101e AB om de mannen goede reis te wensen. In de nacht van 5 of 6 juni gaat de 101e samen met de 82e AB naar Normandië en zullen beide divisies in de weken, maanden erna geschiedenis gaan schrijven.
Op 6 juni in de ochtend verliest de divisie zijn eerste commandant brigadier-generaal Donald F. Pratt. De ondercommandant van de divisie is op slag dood na een crash van zijn zweefvliegtuig (de Fighting Falcon bij Hiesville). Tijdens de Slag om Normandië lijdt de divisie aanzienlijke verliezen, meer dan 2000 man worden gedood, er raken er bijna 8000 gewond en er worden 350 soldaten krijgsgevangen genomen.
De divisie keert terug naar Engeland om bij te komen en zich te herstellen met het oog op volgende operaties. Op 17 september 1944, valt de 101e AB Nederland binnen (Market Garden). De mannen hebben als belangrijkste doel om de bruggen in bezit te nemen en de sector Eindhoven te verdedigen. De zweefvliegtuigen landen op de LZ (Landing Zone) op 18 et 19 september 1944.
De divisie gaat terug naar Mourmelon in Frankrijk in november 1944. Generaal Taylor is met spoed naar Washington geroepen en draagt het commando van de divisie tijdelijk over aan brigadier-generaal Anthony C. McAuliffe.
Op 18 december 1944 schiet de 101e AB omsingelde kameraden te hulp in Bastogne (de Belgische Ardennen). Door Bastogne te verdedigen weet de 101e AB de Duitse opmars in deze sector te vertragen en tot stilstand te brengen.
Op 18 januari 1945 verplaatst de divisie zich naar de Elzas, in de sector Sarrebourg. Ze blijven er tot eind februari. Op 1 maart 1945 keert de 101e AB terug naar Mourmelon en ontvangen de mannen uit handen van generaal Eisenhower de Distinguished Unit Citation: voor de rol die de divisie speelde in Bastogne.
Begin april 1945 betrekt de 101e AB stellingen in Duitsland aan de oevers van de Rijn, een deel van de divisie trekt richting Berchtesgaden (het Adelaarsnest van Adolf Hitler). De divisie blijft in Duitsland om te zoeken naar nazi’s die zich proberen te verschuilen. Op 1 augustus wordt de divisie afgelost en keren de soldaten terug naar Frankrijk. Daar bereiden ze zich voor op een dropping in Japan.
De sprong wordt afgeblazen na de capitulatie van Japan op 2 september 1945 en de divisie wordt op 30 november 1945 ontbonden.
De pathfinders (de verkenners)
Bij de eerste droppings van de 82e Airborne Divisie in Sicilië (op 9 juli 1943) waren de verliezen groot, voornamelijk doordat de soldaten te ver van de DZ (Drop Zone) terecht kwamen.
Er werd besloten om vooraf teams van verkenners of Pathfinders te droppen, zodat die de Drop Zones konden afbakenen en veilig stellen.
De mannen krijgen een speciale, nieuwe uitrusting, zoals een radiobaken EUREKA (AN/PPN-1A) die in verbinding staat met een ontvanger op de C-47 genaamd REBECCA (APN-2). Zo moeten de operaties beter verlopen en de droppings preciezer uitgevoerd worden.
De eerste teams van Pathfinders worden ingezet in Italië (Salerno –13 september 1943).
In februari 1944 wordt op het nieuwe vliegveld van North Witham in Engeland een opleiding voor Pathfinders opgericht binnen de IX Troop Carrier Command Pathfinder School.
In die tijd hebben de Pathfinders nog niet de reputatie elitetroepen te zijn, de 82e en 101e AB sturen 300 parachutisten om opgeleid te worden. Sommigen gaan vrijwillig, anderen zijn overgeplaatst om disciplinaire redenen.
Aan elk team van Pathfinders wordt een C-47 toegewezen met een specifieke uitrusting. De parachutisten van de eenheden springen 5 tot 7 keer per week, waarvan minstens twee keer ‘s nachts. In de maand mei 1944 worden 18 teams gevormd voor de Operatie Neptune, drie voor elke Drop Zone (DZ A,N,C,O,D,T).
Samenstelling van het team:
- 1 officier (luitenant),
- 1 onderofficier
- 2 operators voor het EUREKA-toestel
- 2 assistent-operators
- 1 pelotonscommandant voor de mobiele lampen
- 7 man uitgerust met elk twee mobiele lampen
- 4 tot 6 man om de DZ te beschermen
Tijdens een nachtelijke dropping springen 7 Pathfinders met elk twee mobiele lampen (ook wel Aldis lampen genoemd): de lampen worden door die 7 mannen op de grond gezet in de vorm van een T. De onderkant van de T geeft de richting aan van de sprong, de brede liggende streep geeft aan vanaf welk moment er gesprongen moet worden.
De lampen worden aangezet zodra het geronk van de eerste vliegtuigmotoren te horen is. Ze staan op telescoopstatieven: zo zijn ze makkelijk zichtbaar vanuit een vliegtuig en blijven ze zo goed als onzichtbaar vanaf de grond.
De laatste lamp wordt bediend door een operator, deze geeft een morsesignaal van de letter van de DZ, om de vliegtuigen die vooraan vliegen de kans te geven de verschillende Drop Zones te herkennen, de lampen hebben afhankelijk van de zones en eenheden andere kleuren (groen, rood amber).
Bij een dropping overdag gebruiken de Pathfinders rookgranaten, een baken en lichtgevende oranje borden, die ze op de grond leggen om zo een letter te vormen. Daarbij beschermen ze de Drop Zone tegen eventuele aanvallen.
