Hoewel Sainte-Mère-Eglise één van de dropzones was die gereserveerd waren voor de 82nd Airborne Division, behoorden de eerste parachutisten die in de stad neerkwamen tot de 101st Airborne Division, de beroemde “screaming eagles”. Na twee uur vechten trokken de Duitsers zich terug. Om 5.00 uur werd de stad ingenomen onder bevel van luitenant-kolonel Edward C. Krause. Sainte-Mère-Eglise werd de eerste stad die bevrijd werd door Amerikaanse parachutisten.
Vanaf zonsopgang op 6 juni werd de Duitse tegenaanval georganiseerd. Er vonden hevige gevechten plaats op 6 en 7 juni, maar de stad werd nooit heroverd omdat de parachutisten de stad in handen hielden tot er versterkingen arriveerden vanaf Utah Beach.
De parachutisten van de 82nd Airborne Division moesten niet alleen Sainte-Mère-Eglise innemen, maar ook de bruggen Fière en Chef du Pont, die werden gebruikt om de moerassen over te steken en westwaarts op te rukken om het schiereiland Cotentin af te snijden. Terwijl de verovering van de brug bij Chef du Pont relatief vlot verliep, waren de gevechten voor de verovering van La Fière zo hevig als zelden eerder gezien. De aanvallen en tegenaanvallen duurden 3 dagen.
Vanaf 10 juni nam het lawaai van de gevechten af. Maar tegen welke prijs? Maar tegen welke prijs? Vrijheid.
Tijdelijke begraafplaatsen
Sainte-Mère-Église is nooit vergeten dat de vrijheid uit de lucht kwam en dat de parachutisten van de 82e en 101e Amerikaanse luchtlandingsdivisies en de mannen die op D-Day in zweefvliegtuigen arriveerden een zware prijs betaalden. Duizenden van hen werden van 1944 tot 1948 begraven op drie voorlopige begraafplaatsen in het gebied rond Sainte-Mère-Eglise, begraafplaatsen die bijna 15.000 graven bevatten. Sindsdien heeft het collectieve geheugen deze herinnering van generatie op generatie opgenomen. Je hoeft alleen maar door de straten en landweggetjes te lopen om te zien hoe deze herinnering ons leven voor eeuwig heeft getekend.
De weg naar vrijheid
Sinds 1947 staat in Sainte-Mère-Eglise de mijlpaal Voie de la Liberté (km 0). Deze route herdenkt de overwinning van de geallieerden en de bevrijding van Frankrijk, België en Luxemburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het wordt gemarkeerd door een reeks mijlpalen langs het wegennet tussen Sainte-Mère-Eglise en Bastogne (mijlpaal km 1147) in België, die de route markeren die werd gevolgd door het 3e leger onder leiding van generaal Patton.
De langste dag
De film “The Longest Day”, geregisseerd en geproduceerd door Darryl Zanuck, gebaseerd op het boek van Cornelius Ryan, begon met filmen in augustus 1961, met tientallen internationale sterren waaronder Henry Fonda, John Wayne, Robert Mitchum, Richard Burton en Bourvil.
In Sainte-Mère-Eglise zullen de opnames 3 weken duren. Een deel van de lokale bevolking zal als figurant fungeren. De film vereeuwigde het moment waarop een Amerikaanse parachutist, John Steele, in de nacht van 5 op 6 juni 1944 boven het dorpsplein landde, zich vastklampend aan de kerktoren.
De film werd in september 1962 in Frankrijk uitgebracht en zal de geschiedenis ingaan als een van de beste oorlogsfilms, met 12 miljoen bioscoopbezoekers, 2 Oscars en 1 Golden Globe.
Herdenkingen
Herdenken komt ook tot uitdrukking in de herdenkingen die sinds 1944 in Sainte-Mère-Eglise plaatsvinden. Ceremonies, re-enactmentkampen, concerten, shows en de beroemde parachutesprongen in La Fière zijn allemaal hoogtepunten in het eerbetoon aan onze bevrijders, van wie er velen zijn gekomen en nog steeds komen om deze herdenkingen bij te wonen.
