Op 8 november 1942 begon Operatie Torch, de eerste inzet van Amerikaanse parachutisten tijdens de Tweede Wereldoorlog, namelijk die van het 2e bataljon van het 509th PIR, in Tafaraoui, nabij Oran, in Algerije. De operatie stond onder leiding van generaal Eisenhower. De planning was in handen van generaal Mark Clark en zijn luchtlandingsadviseur, een zekere William P. Yarborough, een van de pioniers van de Amerikaanse luchtlandingstroepen, die onder meer de springlaarzen, het insigne en het uniform van de parachutisten M41 en M42 ontwierp. In de nacht van 7 op 8 juni vertrokken 556 parachutisten onder bevel van luitenant-kolonel Edson Raff voor de langste gevechtsvlucht in de geschiedenis van de Amerikaanse luchtlandingstroepen: 2500 km, zonder escorte. Daarbij vlogen ze over het officieel neutrale Spanje. 39 C47’s stegen op vanuit Engeland met als doel de vliegvelden van Tafaraoui en La Sénia, in de buurt van Oran, in te nemen. In die tijd stond Noord-Afrika nog onder controle van Vichy en wisten de Amerikanen niet hoe de Franse troepen ter plaatse zouden reageren. Boven Spanje wordt de formatie door een harde wind uit elkaar gedreven. Bij zonsopgang zijn de vliegtuigen verspreid van Marokko tot Oran. Wanneer de voorste vliegtuigen hun daling naar het vliegveld van La Sénia beginnen, worden ze door de luchtafweer onder vuur genomen.Omdat ze zonder brandstof zitten, maken 24 C47’s een noodlanding op het zoutmeer Sebkhra, vlakbij Oran, waarna ze worden gevangengenomen. Drie C47’s worden door Franse jachtvliegtuigen neergeschoten; vier parachutisten en twee piloten komen om het leven. Slechts zes vliegtuigen, waaronder dat van Edson Raff, slagen erin hun parachutisten ten zuiden van Oran te droppen, nadat ze een Amerikaanse pantserkolonne hebben gesignaleerd die op weg is naar Sebkhra. Van de overige vliegtuigen landt er één in Gibraltar met een lege brandstoftank; vier landen in de Spaanse Sahara. Hun bemanningen en parachutisten worden drie maanden gevangengehouden. Ten slotte landen drie vliegtuigen in Fez, Marokko, en worden ook gevangengenomen, ditmaal door de Fransen van Vichy. Het laatste vliegtuig landt in het Atlasgebergte, midden in de woestijn, voor een Frans fort in Ksar es souk, dat wordt bezet door het Vreemdelingenlegioen. De balans van de operatie is gemengd. Ondanks het geringe aantal menselijke slachtoffers en de verovering van de vliegvelden was het geen militair succes voor de parachutisten, die zich tijdens volgende operaties nog zouden moeten bewijzen.
